Οι Δάρνακες συχνά τραγουδούν εν χορώ (όπως συνέβαινε, παραδοσιακά και στα Νταρνακοχώρια Σερρών, από όπου και το όνομά τους), άλλοτε εκφράζονται μέσα από την επιβλητική φωνή της -gipsy queen- Λίνας Σωπιάδου και άλλοτε επιτρέπουν στον Φώτη Δούσο να "φτύνει" μόνος του στίχους. Η μπάντα αποτελείται από δώδεκα άτομα.

Με το "Libra, το προξενιό της Αντιγόνης", μετά από πέντε χρόνια δισκογραφικής απουσίας οι Δάρνακες βρίσκουν την ισορροπία ανάμεσα στον εξωστρεφή και φρενιτιώδη ενθουσιασμό ska συγκροτημάτων και στην σκοτεινή διάθεση decadance ποιητών. Ενώ πέρα από αυτήν την προσπάθεια ισορροπίας βρίσκεται μια μουσική που ποτέ δεν ξεχνά την καταγωγή της. Το fusion, η μίξη ετερόκλητων μουσικών στοιχείων που έχει γίνει σχεδόν αυτοσκοπός για τις περισσότερες νέες μπάντες, εδώ βρίσκει μια μεστή πληρότητα και επιτυγχάνεται μέσα από διαδικασίες μακράς ωρίμανσης.