Διάρκεια: 103',   Ετος Παραγωγής: 1975

Σκηνοθεσία: Ρομπέρ Ενρικό
Πρωταγωνιστούν: Φιλίπ Νουαρέ, Ρόμι Σνάιντερ, Ζαν Μπουίς

Σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Plein-Air του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος

Το 1975 o βραβευμένος με Όσκαρ Ρομπέρ Ενρικό επιστρέφει σε ένα απ' τα μαρτυροχώρια της Γαλλίας για να αφηγηθεί μια αρχετυπική ιστορία εκδίκησης. Πρωταγωνιστής του ο Φιλίπ Νουαρέ, που υποδύεται έναν φαινομενικά φιλήσυχο χειρουργό στη δύση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Έναν άντρα που στο άκουσμα της ύστατης γερμανικής βαρβαρότητας θα σηκώσει το παλιό του τουφέκι για να έρθει μόνος του αντιμέτωπος με έναν λόχο των Ναζί. Σκηνοθετημένο πάνω σε μια εμμονική διερεύνηση μιας ακραίας ψυχολογικής συνθήκης, το "Παλιό Τουφέκι" αρθρώνει το δικό του "οφθαλμός αντί οφθαλμού" απέναντι σε μνήμες που 30 χρόνια μετά το τέλος του πολέμου δεν έλεγαν να σβήσουν. Το αποτέλεσμα είναι ένα από τα πιο μυστήρια φιλμ που γέννησε ο γαλλικός κινηματογράφος για τη γερμανική κατοχή. Μια αιματοβαμμένη μπαλάντα που κλιμακώνεται σε ένα κάστρο. Ένα μνημείο δηλαδή, εν προκειμένω μιας θηριωδίας, που εξωτερικεύει όλα όσα σύμφωνα με το κοινό θυμικό έμεναν κρυφά στους σκοτεινούς διαδρόμους και τις κατακόμβες της ιστορίας. Η ταινία αποτελεί αδιαμφισβήτητα προϊόν της εποχής της. Αυτής που μπορούσε να χωρέσει στις ίδιες μπομπίνες μια μελοδραματική σπουδή χαρακτήρα με την υπερφίαλη δράση, τον ακραιφνή μοραλισμό με τις εκρήξεις βίας. Της ίδιας που γέννησε τον "Εκτελεστή της Νύχτας" και τομ "Βρώμικο Χάρι". Μιας εποχής τέλος, που επιβράβευε ταινίες σαν το "Παλιό Τουφέκι" με το Σεζάρ του 1976, το πρώτο Σεζάρ καλύτερης ταινίας που δόθηκε ποτέ, εξασφαλίζοντάς του έτσι μια θέση στην αιωνιότητα.

Στο πλαίσιο του Athens Open Air Film Festival