Διάρκεια: 96',   Ετος Παραγωγής: 1975

Σκηνοθεσία: Φρανσουά Τριφό
Πρωταγωνιστούν: Ιζαμπέλ Ατζανί, Μπρους Ρόμπινσον, Σίλβια Μάριοτ

Σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Plein-Air του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος

Ήταν ψυχικά ασθενής η Αντέλ Ουγκώ; Ή μήπως ολοκληρωτικά ερωτευμένη; Η ιστορία της κόρης του κορυφαίου Γάλλου συγγραφέα, και του μανιασμένου -και αναπάντητου- έρωτά της για έναν Βρετανό αξιωματικό είναι μια λαμπρή ευκαιρία για τον Φρανσουά Τριφό, στην ως τότε (και ίσως ανέκαθεν) σκοτεινότερη στιγμή του, να αντιπαρατάξει ως προς την αποτίμηση της πραγματικότητας την ευαισθησία της Τέχνης έναντι της ψυχρότητας της Ιστορίας. Κάπως έτσι ο Τριφό, με ανεπανάληπτο όχημα μια κυριευμένη Ιζαμπέλ Ατζανί, στην αφετηρία σχεδόν 15 θρυλικών ερμηνευτικών ετών, ξεκινά την διατριβή του. Διατριβή όπως μόνο αυτός ήξερε να κάνει, με εκείνη την νεοκυματική απουσία στόμφου, την ακατάπαυστη ροή των γεγονότων, την πληθωρική αφήγηση, την αδυναμία μη συγκατάνευσης σε κάθε ρομαντική απαίτηση. Ίσως στην καμπή του κοινωνικού χρόνου που διάγουμε όλο αυτό να είναι μια παρωχημένη εξομολόγηση, όμως ένα βήμα πιο δίπλα καθισμένοι (κίνηση υποχρεωτική στην απόλαυση της τέχνης), καραδοκεί ο απαράμιλλος "παραλογισμός" του Τριφό. Και σύμφωνα με αυτόν η ιστορία της Αντέλ Ο. δεν είναι παρά μια -οπωσδήποτε δραματική- καταβύθιση στην άβυσσο του έρωτα, εκεί που η πραγματικότητα εξαχνώνεται, η ύλη περνά σε τελευταία μοίρα και το πάθος ξεχωρίζει τους δειλούς από τους τρελούς.  

Στο πλαίσιο του Athens Open Air Film Festival